நேற்று அலுலக ப்ராஜக்ட் ஒன்றின் MS-Teams குழுமத்தில் இரண்டு பெண் ஊழியர்களிடையே சண்டை. அலுவலக விவகாரம் என்பதால் அதிகபட்ச கண்ணியம் காட்டப்பட்ட, டெட்டால் தடவப்பட்ட வார்த்தைகளோடு நிகழ்த்தப்பட்டாலும், அடிப்படையிலேயே இதுபோன்ற பெண்களுக்கிடையேயான சண்டைகளை, தெருமுனையிலும், சந்தைகளிலும், குழாயடிகளிலும் பார்த்து வளர்ந்த மனதுக்கு இச்சூழல் தரும் குதூகலம் சற்று ஓங்கித்தான் போனது. மனதால் புனையப்பட்ட பாப்கார்ன்கள், சமோசாக்களோடு மனம் தயாரானாலும், அடச்சே இதெல்லாம் ஒரு பிழைப்பா என்று ஆழ்மனம் காறித்துப்பியது.
பொதுவாகவே ஐடி ப்ராஜக்டுகளில் சண்டைகள் இரண்டே காரணங்களுக்குதான் வருகிறது. (என் குறைந்தபட்ச அனுபவத்தில்)
- என் வேலையே / ஸ்டோரியை நீ என் எடுத்து செஞ்ச?
- என் ப்ராஞ்ச்ல நீ ஏன் கோடிங் கரெக்ஷன் பண்ண?
மேலோட்டமாக இவ்விரண்டு கேள்விகளும் வெகு சாதாரணமானவை. ஆனால் இதன் உள்ளே பற்றவைத்த அக்கினியென்பது மெல்ல மேல்வளர்ந்து ப்ராஜக்டையே கொளுத்தவல்லது என்பதால் மிகக்கவனமாகக்
கையாளவேண்டும் என்பது பாடம்.
இந்தச்சண்டை இரண்டாவது காரணத்திற்கானது. ஆனால் நியாயா நியாயங்களைப்பார்த்தால், இந்த நிரலை சரி செய்த பெண், இந்தப்பிராஜக்ட்டை முன்னின்று நடத்துபவர்.
இதனை எழுதியவர் அவரொத்த அனுபவசாலிதான் என்றாலும், இந்தப் ப்ராஜக்ட்டிற்கு இரண்டாம் நிலை நிரலாளர். ஆகவே குழுமத்தலைமைப்பெண் செய்தது சரிதான் என்று சுத்துப்பட்டு பதினாறு பட்டி பஞ்சாயத்திலும்
தீர்ப்பெழுதப்படும் என்பதால் குழுமத்திலிருந்த மற்ற உறுப்பினர்கள் யாவரும் எந்த இடையூறும் செய்யவில்லை.
இதற்கு நியாயம் சொல்ல வேண்டிய அமெரிக்க மேலாள மஹானுபாவருக்கு அந்த சண்டை நடந்து கொண்டிருந்த நேரம்தான் பிரம்மமுகூர்த்தம். அவர் உறங்கியெழுந்து வந்து கணினியைத்திறந்தபோது மொத்தச்சண்டையின் முக்கால் சதவீதத்திற்கு மேல் முடிந்துவிட்டது. அவர் வெகு நைச்சியமாக இருவரையும் இந்த விவகாரத்தை நாம் தனியே பேசித்தீர்த்துக்கொண்டாலென்ன என்று புன்னகையுடன் இதற்கு ஒரு முற்றுப்புள்ளி வைத்துவிட்டுப்போய்விட்டார். (சொன்னேனே – அவருக்கு ப்ராஜக்ட் முக்கியம் கொளுத்தப்படக்கூடாது)
ஆச்சா. நேற்று வேலை நேரம் முடிந்த நள்ளிரவுக்குப்பின்னான ஒரு சிறிய உரையாடலுக்காக இந்த அமெரிக்க ஆஃப் ஷோர் மேனேஜர் சன்னலைத்தட்டினேன். அலுவலக விஷயங்கள் தொடர்பான உரையாடல்கள் முடிந்தபிறகு, இந்த சண்டை விஷயத்தில் நீங்கள் ஏதேனும் கருத்து சொல்லியிருக்கவேண்டும், அல்லது குறைந்தபட்சம் சற்றே வெளியே போய் பேசிக்கொள்ளுங்கள் பெண்களே என்றாவது சொல்லியிருக்க வேண்டாமா என்றார், என்னிடம்!
நான் சொன்னேன். அய்யா எனக்கு லெளகீகஷேமத்திற்கு இரண்டு முக்கிய ரகசியங்கள் தெரியும்.
- எந்தப்பெண்ணிடமும் நான் சண்டை போடுவதில்லை. சண்டை என்ன குரலைக்கூட உயர்த்துவதில்லை.
2.போலவே பெண்களுக்கிடையேயான சண்டையை விலக்குவதுமில்லை, அதை கைதூக்கிவிடுவதுமில்லை.
இப்படி இருப்பதனால் உங்கள் ஆயுள் நீளும், மகிழ்வு பொங்கும், வாழ்வு துலங்கும், பிரம்மமே என்று எவ்வளவு பெரிய பிரச்னைகள் வந்தாலும் அதனை ஜென் துறவியைப்போன்று கையாளும் பக்குவமும் வரும் என்றேன்.
ஒரு பெரிய ஸ்மைலி எமோஜியோடு உரையாடலை முடித்து குட் நைட் என்றார்.
